Hein, Tom, Ik en Adriaan

Hein, Tom, Ik en Adriaan

dinsdag 20 november 2012

TKOS en zo...

In de vrachtwagen

Jaap vroeg zich af of ik nog wel eens wat op dit blog schrijf. Dat is idd al even geleden… Hier een inhaalspurt:

27 oktober waren we in Den Bosch, op een veteranen dag. Was achteraf een geslaagde dag. Alleen begrijp ik nog steeds niet waarom we al om 11 uur op de kazerne aanwezig moesten zijn, terwijl we pas om half 2 naar Den Bosch werden gebracht… Met de vrachtwagen, dat was dan wel weer leuk! En leverde een grappige foto op… Ons beloofde lunchpakketje kregen we pas in Den Bosch, dus we hadden aardig honger gekregen. Dat pakketje maakte wel veel goed. Was erg lekker!! Rond twee uur maakte we een rondje muziek over de Parade en daarna alleen nog maar zittend optreden. Een groot veeldeel, het klinkt dan een stuk beter. Zeker gezien we met een behoorlijk goede bezetting waren.

Afgelopen zondag bestonden we 5 jaar. Tijd voor een feestje! Daar heb ik helaas weinig van meegekregen. Door het Grand Prix schaaktoernooi, dat ik ieder jaar voor de jeugdschakers van het district Tilburg en Den Bosch organiseer, was ik pas na enen bij de kazerne. Het toernooi liep wat uit. Alle groepen waren al klaar en naar huis, op één groepje na, die namen er echt de tijd voor. Tjonge, tjonge wat een talenten. Een half kistje hout voor staan en dan nog geen mat kunnen geven. Of zes keer mat in één over het hoofd zien, of nog erger; Dame, toren, koning tegen alleen een koning en dan pat zetten… drama!! Daar moet ik echt niet te lang naar kijken… maar goed zo is iedereen begonnen, moeten we maar denken.

Op de Parade in Den Bosch
Het gaat nu weinig over het TKOS, maar zo wordt mijn verhaal wat langer en dat is voor mijn trouwe lezer(s) ook weer leuker…


Goed, na enen was ik dus bij de kazerne. Fluiten pakte ik mijn sax uit de auto en dacht nog even lekker muziek te gaan maken. Dat was dus niet zo, iedereen was al uit getoeterd, had al gegeten en meer dan de helft was al weg. Het was natuurlijk overal intocht van Sinterklaas. Ongelooflijk dat die man op zo veel plaatsen tegelijk kan zijn… Ik had mijn jas nog niet uit of ik werd al door Pierre naar de ‘blauwe hap’ begeleid. Van Hein kreeg ik een stapel bordjes en Gre vroeg meteen hoeveel saté stokjes ik wilde. Nog geen drie minuten later zat ik aan tafel met mijn bordje eten en een beker cola light. Gelukkig at Hein nog een bordje met me mee. Heel gezellig hoor, maar als ik dit geweten had was ik niet gekomen. Moest tenslotte nog een hele website bij werken van het schaaktoernooi. Daar had ik misschien mijn tijd beter aan kunnen besteden… ‘s avond las ik een berichtje op Facebook, dat het misschien weinig zin had nog te komen. Om 12.15u was de repetitie al gestopt. Niet eerder gelezen, geen internet op mijn telefoon. Misschien bij mijn volgende telefoon aanschaf? Hopelijk gaat deze nog jaren mee… ik heb George mijn mobiele telefoonnummer gegeven, kan ie mij sms-sen. Dat kan ik wel.